bootcamp

Een nieuw jaar, nieuwe kansen. Een leuke slogan, maar waarom hebben we toch altijd weer een nieuw jaar nodig om weer de ‘goede weg in te slaan’? Ikzelf ben er ook erg gevoelig voor. Als ik een tijdje volledig uit de ban ben gesprongen, heb ik een omslagpunt nodig om terug te komen op het goede pad. Dat is dan meestal een maandag, een eerste dag van een nieuwe maand, of jawel, de 2 januari. Want telt iedereen 1 januari niet stiekem als spek-en-bonen dag? Goede voornemens beginnen pas echt op 2 januari. Als je bent uitgebrakt en uitgebuikt. Dat kunnen we gerust een ongeschreven regel noemen! Maar goed, nu is het natuurlijk 2 januari en is de eerste dag van mijn nieuwe jaar vol nieuwe kansen van start gegaan. Tijd dus om de zaken eens serieus onder de loep te nemen. Dit zijn ze dan, mijn goede voornemens voor komend jaar…

1. Geen moeten maar mogen

Een van mijn grootste valkuilen is het gevoel dat ik altijd van alles MOET van mezelf. Ik moest 12 medailles behalen, ik moest een halve marathon lopen, ik moest daarnaast nog eens 4 keer per week naar de sportschool… ik moest, ik moest, ik moest… maar echt plezier had ik niet meer in al deze dingen. Ik moest te veel namelijk! Mijn tante zei vroeger altijd: je moet maar één ding en dat is poepen. Stiekem vind ik dat nog niet zo’n slechte uitspraak. Komend jaar ga ik dan ook wat liever zijn voor mezelf. Dat betekent niet dat ik niet meer ga sporten, maar wel dat ik zorg dat ik weer plezier krijg in dat sporten. En dat ik mijn schema niet te vol plan, zodat ik ook tijd overhoud voor leuke dingen… zoals mijn vrienden. 

En dan komt daar direct een uitdaging, want komend jaar heb ik twee challenges voor mezelf gesteld: de Kilimanjaro beklimmen omdat dit me het gaafste lijkt wat ik ooit ga doen en een halve marathon lopen, omdat dit al zooooo lang op mijn bucketlist staat, maar steeds niet lukt. Geen kleine doelen! Die Kili dient zich al over 3,5 week aan (OMG zo snel al!!), maar daar ben ik helemaal klaar voor! En als het me niet lukt om daarna die halve marathon te lopen, dan doe ik dat lekker niet. Want het zou fantastisch zijn als het wel lukt, maar ik wil em niet lopen omdat het moet maar wel omdat het kan 😉

2. Fit met plezier

De afgelopen weken ging het meer en meer aan me vreten dat ik toch echt niet meer zo fit ben als ik een jaar geleden was. Dat is niet leuk, maar ook absoluut mijn eigen schuld. Als ik niet zo heel moest van mezelf, had ik het sporten misschien nog leuk gevonden namelijk! En er heeft nog nooit iemand een mooie kont gekregen van op de bank zitten. Maar goed, moeten motiveert niet… en dan wordt het dus een soort vicieuze cirkel.

Daar gaan we komend jaar dus mooi verandering in brengen. Ik heb net voor de Kerst een tweejarig abonnement afgesloten bij mijn sportschool, met personal lifestyle coach! Samen met haar heb ik een voedingsschema en trainingsschema opgesteld dat haalbaar is en me zou moeten motiveren om de komende 2 jaar in ieder geval lekker gestructureerd en met plezier in vorm te komen én te blijven. En nu mijn veel te niet-fitte lijf na de feestdagen een toppunt heeft bereikt, kan het komende tijd natuurlijk alleen maar beter worden. Als dat geen motivatie en plezier geeft… 

3. Geen stress en meer genieten

Als er iets is waar ik na maandenlang rennen, vliegen en springen een enorme hekel aan heb gekregen, is het stress. Zeker het afgelopen jaar was het een race tegen mijn eigen klok. Ik had het gevoel dat ik compleet overliep (wat eigenlijk ook wel zo was natuurlijk) en probeerde koste wat kost mijn hoofd boven water te houden om maar niet weer in die burn out stand te raken. Één ding is zeker: dat is geen leuke manier van leven. Het voelt alsof ik al maanden een marathon aan het rennen ben, maar daar eigenlijk niet fit genoeg voor ben. Ik me de laatste relaxed dag met vriendinnen amper meer herinneren! Dat gaan we komend jaar dus echt even anders doen! Het is tijd om weer even op aarde te komen! Tijd om weer even normaal te doen. Uit te slapen in de weekenden en uren lang wijntjes te drinken met vriendinnen. Niet haasten van de ene naar de andere plek en zeker niet mijn eigen comfortabele stress niveau overschrijden. Eens kijken of ik komend jaar zen kan blijven! En nu maar hopen dat mijn vriendinnen me nog kennen na al die tijd!

Wat zijn jouw goede voornemens?