Daar zaten we dan samen op het balkon van ons nieuwe huis in Utrecht. Ik had trillende handen waar mijn vriend net een grote, zwarte doos in had gelegd. Een doos waar alleen maar een verlovingsring in kan zitten. Zo eentje uit de film zeg maar. We zaten allebei met tranen in onze ogen nadat mijn vriend mij ten huwelijk had gevraagd. “Is het echt? Weet je het zeker?” Ik heb het denk ik wel twintig keer gevraagd. Ja was het antwoord en dat van mij ook.

Ik heb die dag een partijtje hard zitten brullen zeg. Jeetje, nooit gedacht dat het aanzoek zo veel met mij zou doen. Het waren overigens allemaal happy tears hoor! Ik besefte mij ineens dat de man die voor mij zit ervoor kiest om zijn leven met mij te delen. De man die er altijd voor mij is, wil alleen mij. En die man gaat echt mijn man worden. He put a ring on it!

Of ik gelukkig ben…

Het was dus een bijzondere dag. Niet alleen werd ik ten huwelijk gevraagd, maar het was ook de dag dat we de sleutel van ons nieuwe appartement kregen. De maanden van dromen en fantaseren van hoe het eruit zou zien in het echt, waren eindelijk voorbij. We stonden gewoon middenin het huis in plaats van dat we naar de plattegrond stonden te staren. Of ik gelukkig ben? Heel erg! Nu een week later ben ik dat alleen nog maar meer. De vloer ligt erin, de muren zijn voor het grootste gedeelte geschilderd en al onze spullen staan erin. We wonen sinds gisteren gewoon weer in Utrecht. Heerlijk!

Al die zoetsappigheid

Doordat we de afgelopen week zo druk zijn geweest met ons nieuwe huis, hebben we echter geen tijd gehad om over een bruiloft na te denken. Dus op vragen van hoe, wat, wanneer, hebben wij nog geen antwoord. Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik sowieso al snel jeuk krijg van al die tierelantijntjes, romantische spreuken en grote, witte jurken waar je mee doodgegooid wordt zodra je iets met trouwen Googled. Het is allemaal wat te zoetsappig voor mij…

Gelukkig trouwt iedereen op zijn of haar eigen wijze en leiden er vele wegen naar Rome. Ik hoef me alleen door wat zoetsappigheid heen te worstelen. Iets waarvoor we gewoon ruim de tijd nemen. Zo zitten we qua trouwdatum ergens in 2020 te denken. Ik hoor je nu denken: dat duurt nog even. Ja, dat klopt. Het geeft ons mooi de tijd om het geld bij elkaar te sparen. Een ding weet ik namelijk al wel over dat hele trouwen: het is vreselijk duur!