Het hebben van een hond is leuk, en wel om verschillende redenen! Een daarvan is bijvoorbeeld dat je heel snel je buren leert kennen. Ik woon inmiddels ruim een half jaar in mijn stekkie en sinds ik Takkie heb, ken ik in mijn huidige straat al meer mensen dan ik ooit heb gekend in mijn vorige buurten. Je maakt immers veel sneller een praatje met iemand wanneer je hond druk speelt met de hond van die ander. En als je dan een beetje bekend bent in die honden clan, dan ontdek je een aantal dingen…

De honden clan

Die honden clan, ik denk dat die overeen komt met iedere gelegenheid waar groepen mensen ontstaan: het schoolplein, de sportclub, de werkvloer… Maar nooit was dat groepsgedrag me zo duidelijk opgevallen, als bij de baasjes en hun honden bij mij in het park: het roedelgedrag! Het wat? Nou het roedelgedrag. Het gedrag dat mensen naar elkaar vertonen in het park bij mij voor de deur. Dat klinkt wat vaag, dus ik neem je even mee in mijn ontdekkingen van de afgelopen tijd.

Ik woon naast een park waar je altijd wel mensen met honden tegenkomt. Dat is leuk voor Takkie en best gezellig voor mij. Als je de juiste mensen tegenkomt tenminste. Want je kunt bij al die mensen verschillende types onderscheiden. Je hebt de roddelaars, de gezellige kletsers, de bemoeials en de buitenbeentjes. En weet je wat het grappige is, bij iedere baas past eenzelfde hond. Het heeft mij even gekost om uit te vogelen hoe de hiërarchie in elkaar stak en wie nou onder welk ‘kamp’ viel, maar inmiddels weet ik precies hoe de doggy society in elkaar steekt en heb ook ik mijn plekje binnen de roedel gevonden! Meet the doggy society van het Rembrandt Park. Uiteraard heb ik uit privacy redenen de namen van de honden veranderd 😉

De roddelaars

In het begin moest ik vooral wennen aan deze groep. Niet alleen omdat ik nog niet alle hondennamen eigen had gemaakt, maar ook omdat ik vooral nog worstelde met mijn eigen opvoeding. Laat staan dat ik tijd had om me bezig te houden met de opvoeding van anderen. Maar schijnbaar is het heel belangrijk om op te merken dat Dino altijd tegen iedereen opspringt en dat Doran het maar zwaar heeft met zijn overbezorgde baas. Uiteraard heb ik zelf over Takkie nooit een woord gehoord. Als ik bij de groep kwam staan hoorde ik namelijk alleen maar hoe goed mijn jonge teckel wel niet luisterde of ‘doe geen moeite, het is een teckel, die gaat toch nooit luisteren (haha)’. Maar waarschijnlijk is ook mijn kleine Tak veelvuldig besproken.

Dat merkte ik toen mijn achterbuurvrouw van de week aankwam met het verhaal dat ze had gehoord dat ‘die leuke teckel uit de straat gegrepen was’. Tja ‘dat moest Takkie zijn!’ En zo werd Takkie d’r fietsincident ineens een vechtpartij tussen twee honden. Verhalen sluipen zomaar de wereld in! Als die baasjes zich ook maar half zouden gedragen als hun honden, dan was het een stuk rustiger, want die honden draaien hun nek niet om voor andere honden. En als de mijne maar een beetje in de buurt dreigt te komen, dan kan ze een snauw verwachten.

De gezellige kletsers

Het park loopt vol met deze doelgroep, mensen die het heerlijk vinden om een praatje te maken terwijl de honden lekker spelen. Zelf hoor ik het liefst bij deze groep! Ze zijn onschuldig, vriendelijk en hun honden zijn sociaal! Wanneer ik iemand ‘van mijn soort’ tegenkom kan ik uren in het park doorbrengen. Takkie vermaakt zich op en top en ik leer de buurt lekker kennen! Natuurlijk moet je wel oppassen dat je niet toevallig iemand treft die té verlegen zit om een praatje, want voor je het weet ben jez zo een paar uur verder.

De bemoeials

Dat is wel anders wanneer ik een bemoeial tegenkom. Die probeer ik te mijden als de pest. Je herkent ze direct. Ze stellen zich op als een gezellige kletser, maar zodra je ook maar een klein beetje interactie hebt met je hond, krijg je te horen hoe het beter kan. Het zogenaamde goedbedoelde advies waar je niets aan hebt, omdat ze altijd worden opgevolgd door een serenade van woorden over hoe goed hun hond het wel niet allemaal doet! De ergste in deze soort zijn de mensen die roepen ‘dat doe je fout!’ Die halen het bloed onder mijn nagels vandaan! Wat wat is eigenlijk fout en goed? Is het soms goed dat jouw hond alleen maar oog heeft voor een bal en nooit omkijkt naar een andere hond? Tja als dat jouw perceptie van goed is, doe ik het inderdaad fout… Maar wel fout op mijn manier!

De buitenbeentjes

En dan zijn er nog de buitenbeentjes. De hondenbezitters die niet alleen een bange hond bezitten, maar ook zelf mensenschuw lijken. Ze schuifelen door het park en negeren iedereen die ze tegenkomen. De honden lopen met een grote boog om andere honden heen en er kan bij de baas nog geen hallo vanaf. Waarom deze mensen voor een hond hebben gekozen is me totaal onduidelijk, het is in ieder geval niet om de buurt nou lekker beter te leren kennen!