Over drie maanden en één dag is het precies tien jaar geleden dat ik een heftig ongeluk heb gehad. Zonder enorm in details te treden, ik ben aangereden door een vrachtwagen. Je kunt je voorstellen dat dit geen kleinigheidje is, en dus heb ik een flinke revalidatie periode gehad met de nodige operaties. Mijn schouder en mijn been zullen nooit meer helemaal functioneren zoals ze deden voor het ongeluk, maar ik mag zeker niet klagen. Waar de artsen tien jaar gelden dachten dat ik mijn arm misschien nooit meer zou kunnen gebruiken, doe ik nu alles weer wat ik graag doe. Het enige euvel waar ik mee heb moeten leren leven is, dat mijn arm niet meer alles kan door mijn in elkaar gekluste schouder.

De oplossing is yoga
Met niet alles kunnen, bedoel ik dat ik mijn arm niet naast mijn hoofd kan strekken en niet (zelfstandig) heel hoog in de lucht kan brengen. Ik heb altijd gedacht dat dit nou eenmaal zo was, tot ik laatst bij een mensendieck therapeute was die ontdekte dat het wel degelijk mogelijk was, ik moest mijn lichaam gewoon weer gaan leren om de juiste spieren te gebruiken. Mensendieck of yoga zouden me hiermee kunnen helpen zei zij. Ondanks dat ik nooit verdrietig ben geweest over mijn beperking – ik kan mijn arm immers weer gebruiken, dus dat is dan maar zo – voelde het toch als een opluchting. Ineens voelde ik een soort verlangen dat ik de afgelopen tien jaar niet heb gehad: ik wilde mijn arm weer optimaal kunnen gebruiken. Als yoga de oplossing kon zijn, dan wilde ik wel een zevendaagse yoga challenge aangaan. En dat terwijl ik echt dacht dat yoga niets voor mij was.

De grap is, dat ik afgelopen week vrij snel over mijn ‘yoga is niet voor mij’ gevoelens ben heengestapt. Hoewel de eerste dag dat ik naar Absolute yoga ging, nog enigszins met tegenzin was, voelde dit de tweede dag al helemaal niet meer zo. Halverwege de week werden mensen om me heen zelfs gek van mijn liefde voor yoga. Ik kan het iedereen aanraden, en dat deed ik dan ook volop. Wanneer ik blij bent met iets is mijn enthousiasme nou eenmaal moeilijk te temperen.

Aan motivatie geen gebrek
De eerste dag was wel zwaar moet ik bekennen. Bij Absolute yoga worden alleen maar hot yoga lessen gegeven. Die hitte kan echt behoorlijk zwaar zijn. Vooral die eerste dag moet je echt wennen aan het bewegen en rekken en strekken van al je spieren in die hitte. Gelukkig merkte ik al snel dat ik niet de enige was die af en toe even moest gaan liggen. Duizeligheid en hoofdpijn horen nou eenmaal soms bij hot yoga lessen.

Ook de oefeningen waren een behoorlijke challenge. De groepslessen bij Absolute Yoga zijn voor ieder niveau, waardoor je dus met beginners en gevorderden samen lest. Ik voelde me dan ook vooral de eerste dagen echt een kneus tussen al die lenige mensen. Gelukkig was de begeleiding tijdens de les heel goed en kreeg ik goede alternatieven als iets me (nog) niet lukte. Daardoor kon ik toch meedoen, maar dan op een niveau dat me nog beter paste. Naarmate de week vorderde, zag ik al duidelijk verschil met dag één. Wanneer ik naar mezelf stond te kijken in de spiegel verbaasde ik me vooral de laatste dagen erover dat ik bepaalde oefeningen al zo ver mee kon doen. Ik heb mijn benen nog niet in mijn nek liggen, maar dat is wellicht ook wat veel gevraagd binnen een week tijd.

Yoga is dus écht wel mijn ding!
Wat ook enorm meewerkte aan mijn enthousiasme voor deze challenge, was het enthousiasme van de medewerkers van Absolute yoga. Iedere dag dat ik binnenkwam, stond er wel weer iemand te juichen “Yeah Esther, new challengeday!” Dat voelde als een enorme stimulans. Na zeven dagen ben ik er zelfs een beetje verslaafd aan geraakt. Het is heerlijk om na een dag stress even helemaal te ontspannen en bezig te zijn met je lichaam. Maar ook voor je de dag opstart is het heerlijk. Maar de allergrootste trofee op mijn week yoga is de vooruitgang die ik nu al heb behaald met mijn arm. Die arm kan nu namelijk, geheel zelfstandig omhoog, gestrekt naast mijn oor. (Iets wat op het moment waarop de foto werd gemaakt, nog niet lukte, maar nu wel.) Mijn enthousiasme is echt gigantisch. Als ik dit al in één week kan bereiken… dan wil ik meer! Yoga is dus écht wel mijn ding!