Het is niet meer dan een denkbeeldige knop die je om moet kunnen zetten. Een knop die je de discipline geeft om gezond en de slechte dingen te laten staan. Afgelopen week schreef ik er al over, mijn vakantie naar Portugal. Ik ben zo iemand die het prima vind om zich op vakantie helemaal te laten gaan qua eten, want tja… het is immers vakantie. Dan wil ik niet alleen maar denken aan gezonde dingen. Alles mag! En iedere keer dat je een te groot bord eten of nog een ijsje naar binnen schuift vertel je jezelf “nu mag het nog, vanaf volgende week ga ik weer gezond doen”.

Suikervrij is zo gek nog niet
Juist die omslag na de vakantie is moeilijk. Althans, ik vind het iedere keer weer moeilijk. Hoe bewust en gezond ik ook altijd ben wanneer het over voeding gaat, na een week onbezorgd eten, heb ik heel veel moeite met het omzetten van die knop. En daarom maakte ik er voor mezelf een challenge van: Get a grip! Oftewel, beheers jezelf! Doe weer normaal! Terug naar mijn gezonde patroon.

Voor iedereen die denkt dat ik mijn hele leven alleen maar op dieet ben, dat is dus niet zo. Vaak krijg ik de vraag van mensen waarom ik zo veel mogelijk suikervrij eet. Dat is niet omdat ik perse nog heel veel kilo’s kwijt wil, maar mijn gezonde eetstijl zorgt er wel voor dat ik me beter voel. Mijn dramatische huid ziet er beter uit, ik heb meer energie en mijn gewicht blijft mooi op pijl. Drie dingen die ik toch wel erg belangrijk vind. Maar eigenlijk is het ook helemaal niet zo erg om gezond te eten, ik ben namelijk dol op de berg aan gezonde recepten die ik inmiddels heb verzameld. Suikervrij is zo gek nog niet hoor!

Vier verleiders
Toch blijft het moeilijk om na een week helemaal loos gaan, weer terug te stappen in mijn oude patroon. Simpelweg omdat ik weer even dat lekkere heb geproefd van de suiker. Mijn lichaam heeft weer even een weekje mogen genieten van dit verslavende stofje en die verslaving moet er nu weer uit. Mijn plan was dan ook om cold turkey terug te gaan naar waar ik vandaan kwam.

Een nobel streven, wat ik in de meeste gevallen ook voor de volle 100% behaald zou hebben. Maar deze week niet. Hoe het komt, geen idee, maar deze week heb ik me laten verleiden door maar liefst vier verleiders: vrije dagen, brakheid, wijn en zon. Vier afleidingen van mijn doel die ik voor een keer gewoonweg niet wist te weerstaan, waardoor mijn week veranderde in een jojo van suikervrij naar suiker overkill.

Vrije dagen
Ik zat in de luxe positie vorige week, dat ik maandag en dinsdag nog vakantie had. Woensdag moest ik een dagje werken, maar de donderdag had ik al weer vrij om vrijdag weer te werken. Behoorlijk wat vrije dagen dus. Helaas werken vrije dagen bij mij hetzelfde als vakantiedagen. De structuur in mijn dag is weg en daarmee is ook de structuur in mijn eten ver te zoeken.

Hoewel de dinsdag en de woensdag nog goed gingen, kreeg mijn woensdagavond ineens een onverwachte wending. Na mijn laatste hockeytraining, waarbij afscheid genomen werd van een teamgenootje, besloot ik geheel vrijwillig om te fungeren als wingwoman in de kroeg. Een taak die uiteraard gepaard gaat met bier en nachtelijk snacken. Alles mocht en alles kon, want donderdag zou ik toch vrij zijn.

Brakheid
Je kunt voorstellen dat the day after geen vanzelfsprekend pretje was. Gelukkig ben ik niet het type persoon dat katers krijgt, maar een goede brakke dag kan ook ik wel hebben. Mijn vrije donderdag was dan ook onverwacht veranderd in een uitbrakdag. Geen katers dus, maar wel brakheid met enorme cravings naar vet voedsel. Hoe vetter hoe beter. Ik kon die verleiding opperbest weerstaan, tot een vriendin onverwachts aanklopte met een zelfde brakheid als ik. Tijd voor de snacks dus. Faal nummer twee!

Wijn
Als mijn agenda deze week niet meer sociale bezigheden had omvat, had ik mijn week waarschijnlijk prima suikervrij kunnen voortzetten. Op vrijdag zat ik namelijk weer keurig met mijn salade en nootjes op kantoor. Die avond had ik een feestje, maar ik was zelfs vastberaden om het bij slechts één rood wijntje te houden. Opnieuw goede voornemens die met het laatste slokje uit mijn wijnglas werden weggespoeld door een nieuwe laag rode gloed die mijn glas weer vulde. Noem het groepsdruk, gezelligheid, bijkletsen met vrienden die ik al zo lang niet had gezien, of wat je ook maar wilt. De waarheid ik dat het aantal wijntjes nog net op één hand te tellen waren. Slechte zaak en absoluut niet wat ik mezelf had voorgenomen natuurlijk.

Zon
Als laatste kan ik dan nog de zon de schuld geven. Met dit heerlijke zonnige weekend ben ik er veel op uit geweest. De Rollende Keukens in Amsterdam, een dag op de hockeyclub en een etentje met vriendinnen. Allemaal sociale aangelegenheden waarbij het vrijwel onmogelijk leek om geen suikers tot me te nemen. Zoetigheden, hapjes, drankjes, de verleiding was te groot en ik heb me dus onbeschaamd laten gaan.

Met de billen bloot
Ik had in deze blog mooi weer kunnen spelen. Kunnen doen alsof ik een hele gezonde week achter de rug had. Maar dat is natuurlijk hypocriet. Ik zou willen dat ik een gezonde week had gehad, want dan zou ik me deze maandag iets fitter voelen waarschijnlijk. Dan was mijn hardlooptraining van zaterdag beter gegaan en dan zou ik nu heel trots kunnen vertellen dat ik alweer een challenge met vlag en wimpel had behaald. Maar dat kan dus allemaal niet. Er is niets zo stom als toe moeten geven dat je je hebt laten verleiden door knullige verleidingen. Ik heb tenslotte wel voor hetere vuren gestaan tijdens al mijn challenge weken.

Vandaag dan ook mijn eerlijke blog. Deze week ga ik aan de schandpaal om mezelf weer even wakker te schudden. Dit is niet waarvoor 52 Challenge bedoeld is en dit is niet de trend die ik voort wil zetten. In deze blog dus even flink met de billen bloot en volgende week weer een succesvol verhaal online. Daar put ik dan maar een kracht uit voor deze week.