Nijmeegse Vierdaagse

Al sinds dat Esther in 2013 deelnam aan de Nijmeegse Vierdaagse voel ik een grote bewondering voor alle deelnemende wandelaars. In het bijzonder voor Esther natuurlijk 😉 Het is meer dan een gigantisch eind wandelen en het getuigd van een gigantisch doorzettingsvermogen wanneer je de Vierdaagse uitloopt. Het is niet zomaar even een stukje lopen. Nee, het is vier dagen achter elkaar keihard bikkelen. Sinds 2013 heb ik al die tijd gedacht dat het niks voor mij zou zijn. Het is toch een beetje gekkenwerk en de verhalen van Esther waren ook niet heel bemoedigend. Bloed, zweet en tranen heeft zij achtergelaten in Nijmegen. Zat ik daar zelf wel op te wachten? Dat en meer dacht ik allemaal totdat ik afgelopen juli de finishbeelden op tv zat te kijken. Die beelden van de Via Gladiola waren magisch en ik kreeg er kippenvel van. Al die mensen waren zo blij, opgelucht en trots op zichzelf. En ineens wist ik het: dit wil ik ook!

Dus op het moment dat de inschrijving open ging, hebben m’n vriend en ik onszelf ingeschreven. Omdat we graag samen willen lopen, is het voor ons beide een inschrijving voor de 50 kilometer geworden. Als vrouw mag je wel een kortere afstand kiezen, maar jonge mannen mogen alleen de 50 kilometer lopen. We hadden natuurlijk apart van elkaar kunnen gaan lopen, maar Esther had ons als grootste tip meegegeven om dit echt samen te doen. Nu was het grote wachten aangebroken, want er zou een loting plaatsvinden. De kans dat we de Vierdaagse überhaupt zouden kunnen lopen samen was dus niet heel groot.

Ingeloot voor de Nijmeegse Vierdaagse

Op 1 april kwam het verlossende mailtje bij ons beide binnen: “Wij kunnen u mededelen dat u bent ingeloot en, als u tijdig betaalt, mag deelnemen aan de 101ste Internationale Vierdaagse Afstandsmarsen Nijmegen.” Oh shit… Volgens mij gaan wij op 18 juli 2017 samen de Vierdaagse lopen. Ik ga gewoon vier dagen lang 50 kilometer per dag wandelen. Ik, de persoon zonder enige vorm van ‘wandelervaring’. De persoon die op een hele goede dag 10.000 stappen per dag zet, maar waarvan het gemiddelde rond de 7.500 à 8.000 stappen per dag ligt. De persoon die één uur wandelen al ver vindt. Ja, die persoon gaat de komende tijd zo bizar veel wandelen dat het zeer doet.

Je snapt dat de voorbereidingen direct in volle gang zijn gezet, aangezien ik toch best een wandelachterstand heb. Op de website van de Vierdaagse vond ik een trainingsschema dat een aantal weken geleden al van start was gegaan. Oh oeps..  Als ik niet kruipend over de Via Gladiola wil, ik denk dat dat wel aanzienlijk afdoet aan de magie, heb ik nog behoorlijk wat werk te doen. Dus de lelijkste wandelschoenen die ik kon vinden, heb ik deze week aangeschaft. Het lijken net een stel klompen, maar ze zitten wel erg lekker aan mijn toch best wel moeilijke voeten. De eerste paar kilometers zijn deze week ook gelopen. Op maandag- en donderdagavond zijn we erop uitgetrokken voor een stevige avondwandeling en gisteren hebben we een boswandeling van 15 kilometer gemaakt. Precies volgens het schema. De komende paar maanden gaan voor mij dus volledig in het teken staan van kilometers maken. Zoveel mogelijk wandelen om er zodoende voor te zorgen dat ik het 18 tot en met 21 juli niet al te zwaar ga hebben. Zwaar gaat het natuurlijk sowieso wel zijn, maar ik wil ervoor zorgen dat ik niet direct de eerste dag er gigantisch aflig. I’ll keep you posted!